ဂ်ပန္ၿပည္သို႔သြားလည္ခ်င္တဲ႔ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်းဘဝက အိပ္မက္ေလးဟာ တစ္ေန႔မွာေတာ႔ အေကာင္အထည္ေပၚလာပါတယ္။ ဘုရားရွင္ကလည္း ကၽြန္မအေပၚေစတနာပိုစြာနဲ႔ မက္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ အိပ္မက္အပိုင္းအစ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို အခ်ိန္အတိုင္းအတာတစ္ခုေရာက္လာတိုင္း သက္ဝင္လွဳပ္ရွားေစတတ္စၿမဲပါ။
ဂ်ပန္ၿပည္ကိုေရာက္ေတာ႔ ကၽြန္မအေဒၚက ကၽြန္မကိုပထမဦးဆံုးလိုက္ပို႔တဲ႔ ေနရာေလးကေတာ႔ Tokyo Tower (တိုက်ိဳေမွ်ာ္စင္)ပါ။ ဒီေမွ်ာ္စင္ရဲ႕ဒီဇိုင္းပံုက ေအာက္ေၿခမွာေလးဘက္ေထာင္႔နဲ႔ အေပၚကိုထီးထီးၾကီးၿမင္႔တက္သြားတဲ႔ ပံုၿဖစ္ပါတယ္။ အၿမင္႔(၃၃၂.၆)မီတာရွိတဲ႔ တိုက်ိဳေမွ်ာ္စင္ကိုေရာက္ေတာ႔ ေမွ်ာ္စင္ေပၚသို႔ ဓတ္ေလွကားနဲ႔တက္ဖို႔ လူတန္းစီေစာင္႔လိုက္ရပါေသးတယ္။ ရွဳေမွ်ာ္ခင္းၾကည္႔တဲ႔ေနရာက ေမွ်ာ္စင္ရဲ႕အၿမင္႔(၁၅၀)မီတာနဲ႔(၂၅၀)မီတာမွာ ေဆာက္လုပ္ထားၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္။ ရွဳေမွ်ာ္ခင္းၾကည္႔တဲ႔ေနရာေရာက္ေတာ႔ တိုးတက္လြန္းလွတဲ႔ဂ်ပန္ၿပည္ရဲ့ မိုးေမွ်ာ္အေဆာက္အဦးမ်ားကို အေပၚစီးမွ လက္ညွိဳးထိုးမလြဲ ေတြ႔ၿမင္လိုက္ရပါတယ္။
ေမွ်ာ္စင္ေပၚေရာက္ေတာ႔ “ေၾသာ္... ငယ္ငယ္ကသမိုင္းစာအုပ္နဲ႔ ရုပ္ရွင္ဇတ္ကားေတြထဲမွာသာ ရင္းႏွီးခဲ႔ရတဲ႔ဂ်ပန္ၿပည္ၾကီးက ခုငါ႔မ်က္စိေအာက္ကို ေရာက္ေနပါေပါ႔လား”ဆိုၿပီး ပီတိၿဖာေဝမိပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ငယ္စဥ္ မူလတန္းေက်ာင္းသူဘဝမွာ စာေတာ္တဲ႔ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကို ေရြးခ်ယ္ေစလြတ္တဲ႔ ဂ်ပန္ၿပည္ေလ႔လာေရးခရီးစဥ္ဟာ မူလတန္းအရြယ္ကေလးတိုင္းအတြက္ အားက်ဖို႔ေကာင္းလွပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ၿမိဳ႕က လက္ေရြးစင္ေက်ာင္းသားေလး ဂ်ပန္ၿပည္ေလ႔လာေရးခရီးစဥ္အၿပန္၊ ေလဆိပ္သြားၿပီး ပန္းကံုးစြပ္ဖို႔ ၾကိဳဆိုေရးအဖြဲ႔မွာ ကၽြန္မလည္းပါဝင္ခဲ႔ဖူးပါတယ္။ သူမ်ားကို ပန္းကံုးစြပ္မယ္ဆိုေတာ႔ ေၿခတန္ရွည္၊ လက္တန္ရွည္တဲ႔ကေလးေတြကို ေရြးခ်ယ္ထားဟန္တူပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကၽြန္မကေတာ႔ ပန္းကံုးစြပ္ၿပန္လာၿပီးေနာက္ပိုင္း “တစ္ေန႔ငါလည္း ဂ်ပန္ၿပည္ေရာက္ဖူးခ်င္လိုက္တာ” ဆိုၿပီး ဆႏၵေလးတစ္ခု အၿမစ္တြယ္ခဲ႔မိေတာ႔တယ္။ ၿပီးေတာ႔ ဂ်ပန္ၿပည္မွာေနတဲ႔ အေဒၚပို႔လိုက္တဲ႔ ေခ်ာကလက္ခ်ိဳခိ်ဳေလးေတြရယ္၊ ေရာင္စံုခဲတံလွလွေလးေတြရယ္၊ ကာတြန္းရုပ္ဆန္းဆန္းေလးေတြကလည္း ကၽြန္မကိုဆြဲေဆာင္ႏိုင္လြန္းလွတယ္ေလ။
ေမွ်ာ္စင္ေပၚေရာက္ေတာ႔ အိမ္မက္ကလန္႔နိုးခါစလို ရင္ေတြလည္းတဒုတ္ဒုတ္ခုန္လြန္းလွပါတယ္။ မိုးေမွ်ာ္တိုက္ေတြ၊ ကားေတြနဲ႔ ရွဳပ္ယွက္ခတ္ေနတဲ႔ တိုက်ိဳၿမိဳ႕ကို ေမွ်ာ္စင္ေပၚကေန တစိမ္႔စိမ္႔ၾကည္႔ေနရတာလည္း ရသတစ္မိ်ဳးပါပဲ။ အင္နဲ႔အားနဲ႔ ၾကိဳးစားခဲ႔တဲ႔ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ အင္အားကို ခ်ီးက်ဴးမိပါတယ္။ ၿမိဳ႕ၿပရဲ႕သုသာန္ေၿမကိုလည္း အေပၚစီးကေန ေတြ႔ရပါေသးတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲတိုးတက္ေအာင္ၾကိဳးစားၾကိဳးစား တစ္ေန႔ေတာ႔ လူတိုင္းသုသာန္ေၿမေပၚ ေခါင္းခ်ၾကရမွာပါလားဆိုတဲ႔ သေဘာတရားကို ေၿပာၿပေနသလိုပါပဲ။
ေမွ်ာ္စင္ၾကီးေပၚကေန ရွဳခင္းေတြကို ေငးေမာၾကည္႔လိုက္၊ အမွတ္တရအလွပစၥည္းေရာင္းဆိုင္က ပစၥည္းေတြကိုေလွ်ာက္ၾကည္႔လိုက္နဲ႔ အခ်ိန္ကေတာ္ေတာ္ေလးလင္႔လာခဲ႔ၿပီ။ တိုက်ိဳၿမိဳ႕တိုက္တာအေဆာက္အဦးမ်ားေပၚမွာလည္း ညမီးေရာင္မ်ားက ဟိုတစ္စုဒီတစ္စုနဲ႔ စတင္သက္ဝင္လွဳပ္ရွားလို႔လာပါၿပီ။ ထိုင္ေပၿမိဳ႕မွာေတာင္ ၿမင္ရခဲတဲ႔ ၿမိဳ႕ၿပရဲ႕လဝန္းၾကီးကိုလည္း ေမွ်ာ္စင္ၾကီးေပၚကေန ေတြ႔လိုက္ရပါေသးတယ္။ ရင္ထဲမွာ ေအးၿမသြားတာပါပဲ။
ေမွ်ာ္စင္ေပၚကေန ဆင္းလာေတာ႔ ေအာက္ထပ္အေဆာက္အဦးမွာ ေမွ်ာ္စင္ရဲ႕ၿပတိုက္ေလးတစ္ခုလည္းရွိပါတယ္။ ေမွ်ာ္စင္ၾကီးေဆာက္လုပ္ခဲ႔႔ပံုမွတ္တမ္းဓတ္ပံုေတြ၊ အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ ေဝေဝဆာဆာရွိလွပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔ ေမွ်ာ္စင္အမွတ္တရထုတ္ထားတဲ႔ လက္ေဆာင္ပစၥည္းဆိုင္ေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ေမွ်ာ္စင္ရုပ္ပံုပါမုန္႔ဘူးေတြ၊ အကၤ် ီေတြ၊ ဖန္စီအလွပစၥည္းေတြနဲ႔ အစံုပါပဲ။ လွလြန္းလို႔ ဘာဝယ္ရမွန္းမသိေအာင္ ေခါင္းစားရပါေသးတယ္။ ၿပီးေတာ႔ ပံုတူပန္းခ်ီဆြဲေပးတဲ႔သူကိုလည္း ဆိုင္ခန္းေတြရဲ႕စၾကၤလမ္းမွာေတြ႔တာနဲ႔ ဝင္ကဲလို္က္ပါေသးတယ္။ ပံုဆြဲၿပီးအထြက္ ကၽြန္မအေဒၚက ကၽြန္မကိုအားေပးလိုက္ပံုက“နင္႔ကိုအားနာလို႔ၿဖစ္မယ္၊ ပံုကိုလွလွေလးဆြဲေပးတယ္ေတာ႔။ တူလည္းမတူဘူး”တဲ႔။
အထုတ္အပိုးေတြနဲ႔ ေမ်ွာ္စင္ၾကီးကေန အၿပင္ဘက္ဆိီသို႔ အိမ္ၿပန္ဖို႔ ေၿခကလွမ္းလာခဲ႔ေပမယ့္ မခြဲနိုင္မခြာနိုင္ၿဖစ္ၿပီး ဓတ္ပံုေတြ တၿဖတ္ၿဖတ္ရိုက္လိုက္ပါေသးတယ္။ ေမွ်ာ္စင္ၾကီးက ညအခါမွာ မီးထိန္ထိန္လင္းၿပီး ပိုလို႔ေတာင္လွေနပါေသးတယ္။ ဒီလိုၿမိဳ႕ၾကီးတစ္ခုရဲ႕ ၿပယုဂ္အၿဖစ္နဲ႔ တိုက်ိဳေမွ်ာ္စင္ၾကီးက ဂ်ပန္ၿပည္ၾကီးအေရာက္ အဓိကသြားေရာက္လည္ပတ္သင္႔တဲ႔ ေနရာေလးတစ္ခုပါ။ ၿမိဳ႕ၾကီးႏိုင္ငံတိုင္းလို အထင္ကရရွိတဲ႔ ေခတ္မွီအေဆာက္အဦးေတြရွိၾကစၿမဲပါ။ ၿမန္မာႏိုင္ငံသားကၽြန္မတို႔ေရာ ေရွးဘိုးေဘးေတြ ေဆာက္လုပ္ခဲ႔ၾကတဲ႔ ေစတီပုထိုးေတြနဲ႔ပဲ ေက်နပ္ၾကေတာ႔မွာလား။ ေနာင္ၿမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း ႏိုင္ငံ႔ဂုဏ္ေဆာင္ ေခတ္မွီအေဆာက္အဦးေတြရွိလာဖို႔ စိတ္ကူးယဥ္ ေမွ်ာ္မွန္းရင္း အဲဒီညအၿပန္မွာ ေမွ်ာ္စင္ၾကီးကေနပါလာေသးတဲ႔ ရင္ခုန္သံေတြနဲ႔အတူ အိပ္ယာဝင္ခဲ႔ပါေတာ႔တယ္။
Scrapbook customized with Smilebox
No comments:
Post a Comment